φλυκταίνωση

η / φλυκταίνωσις, -ώσεως, ΝΑ [φλυκταινῶ]

σχηματισμός φλυκταινών

νεοελλ.

(ειδικά) ιατρ.

1. πάθηση που χαρακτηρίζεται από πολλαπλό φλυκταινώδες εξάνθημα

2. φρ. «γενικευμένη οξεία ευλογιοειδής φλυκταίνωση»

ιατρ. βαριά επιπλοκή τού βρεφικού εκζέματος οφειλόμενη σε επιμόλυνση από τον ιό τής δαμαλίτιδας ή από τον ιό τού έρπητα.